Vreewijk

Rotterdam. Mijn stad. Mijn leven. Ik heb op diverse plekken gewoond in Rotterdam en overal is het goed. Ik werd geboren in de Rosestraat, vervolgens verhuisde mijn ouders naar de Vaan, al waar ik mijn gehele jeugd met heel veel plezier heb door gebracht. Vanaf het ouderlijk huis verhuisde ik naar Vreewijk om in de Berkendaal mijn eerste huis te huren. Over deze bijzonder mooie omgeving kan ik het nodige schrijven.

Vreewijk is door van der Mandele, Mees en van Ravesteijn opgericht in 1913.
Mijn opa en oma kwamen er in 1932 wonen, in de Rozengaarde. Ze mochten een huis huren als ze netjes genoeg waren en als de man werk had. Mijn opa had werk en ze waren netjes, volgens de inspectie van toen stichting Vreewijk. De inspectie had het recht om zelfs in de linnenkast te kijken of alles er wel netjes genoeg op stapeltjes bij lag, vertelde mijn oma. Immers in Vreewijk was het netjes en kwam je niet zomaar. Dit beeld was er nog toen ik een huis mocht huren. Iedereen die in Vreewijk wilde wonen wist ook, daar kom je niet zomaar.
Vreewijk is opgezet als een dorp en wordt gekenmerkt door veel groen. Wie door Vreewijk wandelt ziet nu niet meer de prachtige en verzorgde tuinen als vroeger toen ik er woonde.

Helaas is er sinds de renovatie in de jaren 80 anders om gesprongen met het beheer van huizen verhuren. Het strenge beleid dat Vreewijk ooit voerde en wat Vreewijk zo bijzonder maakte en zo mooi hield, verzorgde huizen, straten en tuinen werd niet meer gebezigd. Tegenwoordig lijkt het wel of alles kan. Bijna iedereen heeft nu zijn tuin afgeschermd met een schutting vaak ook nog lelijk. Tuinen worden over het algemeen niet meer zo netjes bij gehouden. Het is niet overal zo, maar het gezellige – keurige Vreewijk is nu niet meer, met de lage heggen zodat je bij de buren in de tuin kan kijken en de sociale controle groot was. Wel is nog een gedeelte van de oorspronkelijke bouw in tact. Dit omdat niet iedereen mee heeft gewerkt aan de lelijke renovatie, o.a. ik zelf. Sommige bomen zijn ziek in Vreewijk maar ondanks dat, is er nog steeds veel groen. Oude bomen, struiken zijn gelukkig niet weggehaald.
Uit Vreewijk komen ook bekende namen zoals Jos Brink, die er zelfs een liedje over schreef.

Jos Brink: Tuindorp Vreewijk songtekst
Tuindorp Vreewijk, Tuindorp Vreewijk
Op de Voorde, waar ik woon
Loop ik, als m’n broertjes deden
Via de Vonder en de Leede
Naar de Frankendaal
Haartjes nat en handjes schoon
Loop ik langs de Lange Welle
En m’n moeder maar vertellen
Hoe het allemaal zou gaan
Die eerste dag, grote school, zes jaar pas
Lieve juf, jij bent Jos, jij zit daar
En m’n moeder wijst, terwijl ik angstig meekijk
Dat is allemaal allang voorbij

Tuindorp Vreewijk
Een auto in de straat, een zwarte met veel chroom
Het eindpunt van lijn 3 was op de Groene Zoom
Het Zuiderziekenhuis, de Groene Hilledijk
Die gekke namen van die lieve, lage wijk
De Vonder en de Wed, de Voorde
De Voordonk en de Achterdonk
De Kreek, de Lange Geer, de Lange Welle
Met de Olmendaal, de Iependaal
Willem van Iependaal, nou ja, ja… en De Brink

Tuindorp Vreewijk (Waar woon je?) Tuindorp Vreewijk
Pas een nieuwe koningin
Met de prins en de prinsesjes
En ik lik met smaak de restjes
Uit de puddingschaal
Tuindorp Vreewijk, mijn begin
Aarzelende eerste stappen
Ik ben niet zo’n hele knappe
Op die Frankendaal
En elke dag ga ik twee keer heen en terug weer
Deutekom heeft zoethout voor twee cent
Ze zijn er zeven kerken en maar een cafe rijk
En dat is allemaal allang voorbij

Tuindorp Vreewijk
Maar mijn straatje is er nog
Ach, die kleine smalle Voorde
Die uitstekend bij mij hoorde
Toen, maar nu niet meer
Misschien loopt er weer zo’n joch
Op de Voorde langs de Leede
Net zoals wij dat vroeger deden
Langs de Lange Geer
En ik zit op ‘t terras van m’n huis met zeezicht
Het is zo ruim en zo riant en zo royaal
En ik denk, terwijl ik naar de zee kijk
Wat was het klein en lief en lang voorbij
Tuindorp Vreewijk, Vreewijk, Vreewijk

Dan was er het Hotel Restaurant ‘Het Witte Paard’ wat werkelijk wereldberoemd was. In 1980 is dit helaas zo mooie gebouw afgebrand. Vele toeristen vanuit de hele wereld kwamen kijken. De architectuur van de woningen en het hotel – restaurant het Witte Paard, tuinen het ‘nieuwe wonen voor de arbeiders’ trok vele aan. Zelfs Japanners kwamen er kijken. Na de brand werd ‘Het Witte Paard’ een dienstencentrum. Dit is inmiddels ook al weer passé.

Vreewijk is een bijzondere wijk en dat levert bijzondere weetjes op. Wist u bijvoorbeeld dat de wortels van de televisieserie ‘De Fabeltjeskrant’ in Vreewijk liggen? Ed en Willem Bever, juffrouw Ooievaar, Bor de Wolf, Lowieke de Vos, Momfer de Mol en de Gezusters Hamster: allen zijn geënt op bewoners van Tuindorp Vreewijk. Wijkbewoner Leen Valkenier schreef de teksten voor de populaire kinderserie, die ook door volwassenen goed werd bekeken. Hij maakte deel uit van een Vreewijks theatergroepje. De serie verscheen in 1968 op televisie. Medeleden van het theatergroepje herkenden verschillende bewoners in de personages in de serie. Leen Valkenier bevestigde later zelf dat hij personages baseerde op mensen in zijn omgeving. In 2005 werd de serie uitgeroepen tot het beste Nederlands kinderprogramma van de afgelopen eeuw. Meer kunt hierover lezen www.museumvreewijk.nl.
Wat ook nog leuk is, op de Lede kan je een huis – museum woning – waar je Vreewijk door de tijden heen ziet. Ook Vreewijkers zelf komen langs omdat het zo leuk is om te zien.

Op 16 februari 2012 kwam het navolgende bericht : De wijk Tuindorp Vreewijk in Rotterdam wordt aangewezen als beschermd stadsgezicht. Daarnaast worden tweehonderd woningen in de wijk beschermd monument. http://www.rijnmond.nl/nieuws/16-02-2012/tuindorp-vreewijk-wordt-monument
Dit alles zegt hoe bijzonder Vreewijk is!