De vakantie staat weer voor de deur en dat is ook weer reden voor inpakstress. Blijf je in Nederland, dan neem je extra handdoeken mee en veel regenkleding inclusief kaplaarsen. Maar in het buitenland moet je al snel naar de korte broeken en de jezus sandalen gaan zoeken. Vroeger werd het je gemakkelijk gemaakt, je ouders pakten je koffer in. Nou ja, meestal was moeders daarvoor. We hadden nooit veel kleding dus dat was snel gepakt. Je kreeg wat bij elkaar geraapte kleding mee op kamp en daar moest je het dan maar meedoen. Kampen met de Arend en de Zeemeeuw, de  gezinskampen en het kamp van de zondagsschool waren mijn vakanties. Zelfs een weekend op Eiland van Brienenoord was een belevenis. Eventjes uit het grijze straatbeeld verdwijnen in een groene omgeving deed je als stadskind goed. De horrorverblijven van mijn broer over zijn sanatorium achtige weken in Rockanje zijn mij gelukkig nooit toebedeeld. Dat was vroeger schijnbaar de gewoonte om ondervoede kinderen daarheen te sturen. Ben even vergeten hoe ze dat noemden. Aan het eiland heb ik wel goede herinneringen, alleen de voettocht erheen en weer terug waren minder. We liepen dan vanuit de Stampioenstraat, de hedendaagse woonboulevard af, maar toen was het enkel een muurlange straat waarop de zon behoorlijk weerkaatste. Eenmaal aangekomen was je eigenlijk al doodop en dan moest je nog de hele dag rond rennen en spelen. De afstanden leken uit kinderogen bekeken mijlenlang. Zelfs op het eiland van begin tot het eind vond je een pokkeneind. Even tot rust komen op het pontje, die nog voortgetrokken werd aan een ketting of zelfs touw. De pontman was een enge chagerijnige oude man, van mij mocht hij het heen en weer krijgen. Maar je moest er mee overvaren want er was toen nog geen brug, dus kroop je maar het liefst zover mogelijk bij hem vandaan. Tegenwoordig kan je er leuke wandelingen maken met een gids. Sommige dingen zijn er verdwenen of zodanig afgetakeld dat je het niet meer herkent. Maar het blijft een stukje mooi Rotterdam. Nog een week en dan pak ik zonder stress mijn regenkleding in want mijn vakantie staat voor de deur. Je raad het al, ik blijf in de buurt. Lekker kamperen in Zele (Belgie). Fijne vakantie iedereen…..!

Deel op:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp