Uitblinker Pelle steelt de show

Beste Feyenoord-vrienden,

Ongetwijfeld ben ik niet de enige die steeds meer onder de indruk komt van Graziano Pelle. Wat hij vanmiddag tegen de Limburgse bokkenrijders uit Kerkrade weer liet zien was gewoon van hele grote klasse. Vreemd toch dat die man niet eerder zo nadrukkelijk uit de verf is gekomen dan nu bij ons dierbare Feyenoord het geval is. Hij ontpopt zich in de Heilige Kuip als een klasse voetballer die nu al node zal worden gemist als hij eens moet verzuimen wegens een schorsing, blessure of anderszins. Binnen 20 seconden liet hij de tribunes trillen en beven van extase na het scoren van alweer een wereldgoal. Eentje van nagenoeg dezelfde schoonheid als enkele weken geleden in de klassieker tegen de Mokumse tegenstrevers. Toen helemaal aan het eind van de wedstrijd, nu in het zeer prille begin.

Het was De Vrij die verdienstelijk inschoof vanaf de laatste linie, de bal kwam via Janmaat bij Pelle terecht. De Italiaan ontdeed zich bijzonder handig van een kluwen spelers met een geel shirtje aan  en haalde verwoestend uit. Filip Kurto was kansloos bij het ziedende schot dat hoog in de kruising eindigde, volstrekt onhoudbaar. Feyenoord bleef aandringen, maar het was Roda dat behoorlijk tegen de verhouding in tegen scoorde na talmen van onze verdediging. Die linie gaat langzamerhand  grote zorgen baren, want de ballen vliegen bij ons als warme broodjes tegen het net. Nu al 18 goals tegen in 12 wedstrijden, dat is naar Feyenoord -maatstaven veel te veel. Wel gaat het scoren ons geleidelijk steeds beter af, 23 goals inmiddels mede dankzij die 5 van vandaag.

Pelle bleef fantastisch spelen, met straatlengte de beste speler van het veld. Hij stak dan ook ver boven zijn ploegmaatjes uit, waarvan een aantal het er lelijk bij laten zitten. Joris Mathijssen, Bruno Martins Indi, Lex Immers (zeer zwak ondanks zijn doelpunt) en eigenlijk ook weer Kostas Lamprou. Je houdt als supporter je hart vast op de momenten dat de (te) kleine Grieks doelman zijn hok uit moet komen om de bal te vangen. Twee keer liet hij zich weer verschalken waar hij meer preventief werk had kunnen verrichten en in grotere wedstrijden kan dat behoorlijk veel punten gaan kosten. Maar Roda was te zwak om het Feyenoord structureel moeilijk te maken ondanks de twee goals die met hoge ballen werden afgedwongen.

Immers grossiert in het missen van kansen en vanmiddag was het zelfs te veel gevraagd om vanaf elf meter te scoren. Zijn zwakke inzet was een gemakkelijke prooi voor Kurto. Maar hij liet veel meer mogelijkheden onbenut, waarvan er tenminste een nog moeilijker was te missen dan vanaf 11 meter.  Het enige wat je rossige Hagenees wel moet nageven is dat hij keihard werkt. Het zou echter mooi zijn indien hij eens wat meer kansen ging verzilveren dan de zeven die hij tot op heden in het mandje heeft liggen. Meteen toen Pelle een kwartier voor tijd zijn plaats moest afstaan aan Anass  Achahbar was het aanvallend eigenlijk wel gedaan met de koopman. De bal werd voorin niet meer vastgehouden en hoge voorzetten zijn aan dreumes Achahbar  sowieso niet besteed.

Het Legioen volgde de wedstrijd met grote gretigheid. Het enthousiasme, de inzet en de doelpunten, zij waren alle drie voorhanden en dat maakte de wedstrijd voor de toeschouwers zeer enerverend. Uiteindelijk gaf de klasse van Feyenoord toch de doorslag en moesten de Limburgse jagers de vlag strijken. Irritant was weer de falende Braamhaar. De doelman van Roda had er af gemoeten wegens hands buiten de zestien , terwijl de strafschop en rode kaart die ongeveer tien minuten later vielen nooit gegeven hadden mogen worden. Aangezien de pingel werd gemist kwam de zaak toch weer in balans. Ik ben zeer benieuwd .

De regelmatig falende arbiter had voor de camera geen verklaring voor diens optreden . Hij deed het voorkomen alsof hij dus Roda JC had benadeeld, maar niets is minder waar.  Hij ging volledig voorbij aan het handsbalincident van doelman Kurto. Maar dat zijn we wel gewend, dat voor de beeldbuis Feyenoord er nooit al te best vanaf komt. Bij teletekst doet men daar dapper aan mee. Er wordt met geen woord gerept  over de moedwillige handsbal, wat dus al tot rood en een strafschop had tot gevolg had moeten hebben. Wel uitgebreid over de onterechte rode kaart en penalty.

Forlife en ForEver

Rood-wit-zwart

Feyenoord-hart