Terreur in Crooswijk

Het is dinsdagochtend 28 augustus 2001 en ik zit net aan de koffie als ik opeens voor de deur auto’s met gierende banden hoor stoppen. Nonchalant kijk ik naar buiten en voor mijn deur ontvouwt zich een schouwspel dat je eigenlijk alleen in films ziet. Grote zwarte en waarschijnlijk gepantserde Audi’s staan dwars op de stoep. Een arrestatieteam neemt posities in en met grote verbazing sla ik alles gade. Al snel is duidelijk dat er wel iets heel ernstigs aan de hand is. Ik zie het Rotterdamse ‘SWAT’ team in vol ornaat. Kogelvrije vesten, helmen, schilden en automatische wapens. Het desbetreffende deel van de Paradijslaan wordt onmiddellijk afgezet en sommige omwonenden die argeloos naar buiten komen, worden gelijk gemaand om hun woning te verlaten. Duidelijk is dat het om een woning recht tegenover mijn huis gaat.

Ik besluit om mijn benedenbuurvrouw te alarmeren. Zij komt bij mij boven en samen zitten we, met een kop koffie, te kijken naar de ontwikkelingen vlak voor onze neus. Heel voorzichtig gaat de speciale eenheid te werk en zelf hebben wij geen enkel idee waar het allemaal om gaat. Natuurlijk proberen wij via Radio Rijnmond en internet te achterhalen hoe of wat, maar we worden niets wijzer.In het bewuste huis is geen enkel teken van leven te bekennen en de eerste uren is er weinig of geen actie. We zien op het dak tegenover ons opeens een paar leden van de speciale eenheid, maar die zijn dan alleen de woning van bovenaf aan het verkennen.

Inmiddels is de toeloop in de Paradijslaan groot, maar het nieuwsgierige publiek wordt op grote afstand gehouden. Zelf zit ik op mijn gemak foto’s te maken en jammer genoeg had ik toen nog geen digitale camera, want dan had ik toch een mooi live-verslag kunnen maken.  Het zou uren duren eer er iets zou gebeuren. Een soort robot werd ingezet en werd met de grootste voorzichtigheid voor de deur geplaatst. Een mechanische arm met camera ging via de brievenbus naar binnen. Wij wisten dus echt nog steeds niet wat er daadwerkelijk aan de hand was, maar het ging er nu toch wel steeds grimmiger uitzien.

Wij verhuisden een verdieping lager, want dan hadden wij nog een beter zicht op alles wat voor onze neus zich afspeelde. Het was mooi weer en wij hingen als het ware uit het raam en opeens merkte een agent ons op. Hij attendeerde ons op het feit dat er waarschijnlijk aan de overkant zware explosieven in het pand aanwezig zouden zijn en dat wij voor onze eigen veiligheid toch grote voorzichtigheid moesten betrachten.

Op het moment dat de voordeur, op afstand, met een hydraulische ‘koevoet’ wordt geopend, deinzen wij toch achteruit, want je weet maar nooit. Als de deur is geforceerd, verschijnen een aantal zwaar bewapende leden van de speciale eenheid. Het is aan een Duitse herder om als eerste het bewuste pand te betreden. Snel volgt het speciale arrestatieteam en het duurt dan ook niet lang eer een man naar buiten komt en gelijk wordt geboeid en geblinddoekt. Binnen de kortste keren is deze man afgevoerd en een paar tellen later volgen een vrouw en twee kinderen. Even later wordt nog een jongeman uit het pand gehaald en hij wordt ook gelijk afgevoerd.

Achteraf zouden wij pas daadwerkelijk vernemen wat er allemaal aan de hand was. In pand zou eerder die nacht ruzie zijn ontstaan. De gealarmeerde politie achtervolgde vervolgens een auto. De auto reed in de Jonker Fransstraat tegen een paal en de bestuurder wist te ontkomen. Bij politiebureau Boezembocht werd eerst een wapen gevonden. Toen de explosieven opruimingsdienst een koffer wilde bekijken, ontplofte deze. De expert raakte gewond en raakte zijn onderarm kwijt. De daders zouden uiteindelijk lange gevangenisstraf krijgen.

Tot op de dag van vandaag vraag ik mij nog steeds twee dingen af. De politie gaf onmiddellijk te kennen dat er een uitvoerig buurtonderzoek zou plaatsvinden. Zoals aangegeven woonde ik recht tegenover het desbetreffende pand. Nimmer is bij mij politie aan de deur geweest. Vervolgens verbaasde het mij ook dat leden van de speciale eenheid niet bij mij in huis wilde kijken. Vanuit mijn pand hadden ze een prima zicht op de bewuste woning.

Toch maakte Crooswijk die dag kennis met terreur, want er werd duidelijk verband gelegd met de terreurorganisatie Hezbollah, dat echter door advocaat P. Doedens altijd werd beschouwd als ‘onzin’.

Waarschijnlijk zullen we het allemaal nooit exact te weten komen.

De foto’s zijn door mijzelf gemaakt en exclusief.