Taalnomaden in Rotterdam

Je zou het niet verwachten in een grote en ontwikkelde stad als de onze, maar onlangs zijn er taalnomaden neergestreken in Rotterdam. En wel op Zuid.

Oké, nou niet gelijk denken aan diverse onderzoekers die alarm hebben geslagen over het zorgwekkend aantal analfabeten en laaggeletterden in Rotterdam. Dat zijn er trouwens zo’n negentig- tot honderdduizend. Da’s grofweg wel één op vijf!  (Dus als u de volgende keer  iemand wat wil laten lezen die ‘per ongeluk’ zijn leesbril niet bij zich heeft, bent u gewaarschuwd; u kunt zo maar te maken hebben met een laaggeletterde.)

Maar goed, taalnomaden.
Ik neem u even mee naar zaterdag 23 juni, naar de gezellige en goed georganiseerde festiviteiten van Bazar Bizar op de Charloisse Kerksingel. Een combinatie van een kleinschalig festival met optredens, een uitgebreide gezellige markt met kraampjes voor (vooral )jong en oud, de gebruikelijke eet- en drinkplaatsen en vooral een gemoedelijke gezellige sfeer die wijkoverstijgend was.  Heeft u het plaatje voor u?
Nou, dit geslaagde festijn (ik  schreef eerst ‘feestijn’, want dat was het, maar dat accepteerde mijn spellingscontrole niet) was tevens de start van een nieuw schrijvers- en dichterspodium. En, u raadt het al, De Taalnomaden.
Nou heb ik waarschijnlijk net als u een ander beeld bij Taalnomaden. Aan de andere kant, het blijft wel hangen, toch?

Genoeg dichters
Vanaf 13.00 uur werd er letterlijk op de spreekwoordelijke zeepkist voorgedragen door diverse dichters. Er was een rijke variëteit aan dichters qua leeftijd, gedichten en inhoud. Maar dat hoort ook bij een dichterspodium met een deels open karakter. Voor elck wat wils en een ieder moet de bühne kunnen betreden.
Het podium had van tevoren een aantal dichters gevraagd die al dan niet (locale) bekendheid genieten. Onder hen was ook Rieneke Minderman. Een tengere volksdame met stijl uit Oud-Charlois die de zestig ruim gepasseerd is. Voor haar een thuiswedstrijd dus.
Ik mag Rieneke graag horen. Ze heeft een afwijkende, maar zeer positieve en humoristische stijl van dichten, die gewoon bij haar hoort. Ze is altijd herkenbaar aan een keurige geheel roze outfit. En als ik zeg ‘roze outfit’, bedoel ik haar complete  uiterlijk, tot aan de bril en de roze strikken om haar dichtrollen.
Ik zal een voorbeeld van haar humor geven.  Rieneke droeg  onder andere ‘De concubine’ voor. Dat ging als volgt.

“ Ik wil nu graag het volgende gedicht voordragen. Dat heet ‘De Concubine’. Het gaat over mijn overgrootvader die een concubine had. Ik ga er van uit dat u allemaal weet wat een overgrootvader is. “

En vervolgens begint ze het gedicht.
Kijk, zo’n intro trekt langdurig de mondhoeken omhoog, toch?
Dus, als u een keer in de gelegenheid bent om Rieneke Minderman te zien voordragen, kan ik het u aanraden. Evenals een warme aanbeveling voor De Taalnomaden en een bezoek aan de volgende Bazar Bizar.
Allemaal Rotterdams en allemaal ‘Op Zuid’.