Zo, de meivakantie is voorbij, Koninginnedag is geweest, Moederdag, en ook mijn verjaardag. Mijn verjaardag valt altijd in de meivakantie. Dat heb ik altijd heerlijk gevonden. Eerst Koninginnedag en dan 2 nachtjes slapen en dan.. jarig!
Toen ik op de Sint Nicolaas school zat, waar ik alleen in de eerste klas heb gezeten (heet nu groep 3), omdat wij gingen verhuizen naar Ommoord, was mijn verjaardag echt een superfeest.
We gingen op vakantie naar Mallorca, Spanje. Met het vliegtuig!!!! Ik vónd het wat!
Het begon al met de reis naar Vliegveld Zestienhoven, vlak bij de ‘Tuin’. Al die vliegtuigen die we altijd over hoorden komen stonden daar. Nog steeds weet ik wanneer de zomer eraan komt door te luisteren naar een vliegtuig. Zomerlucht maakt dat het geluid van een vliegtuig heel anders klinkt.
De vertrekhal was in mijn ogen druk en groot. Ja, Schiphol had ik nog nooit van gehoord.
Je moest de koffers afgeven en dan wachten. Heel veel meer kan ik me er niet van herinneren, maar wat ik zeker weet is dat we over het gras reden met het vliegtuig. Dat was behoorlijk hobbelig. Ik heb later begrepen dat er betonplaten onder het gras waren gelegd, logisch, want een vliegtuig zakt weg in polderklei. En dit vliegveld is in een polder aangelegd.
Een paar uur later landden we op Vliegveld Palma de Mallorca, dat toen net zo kleinschalig was als Zestienhoven nu. Als ik het voor het zeggen had, gingen alle reizen vanaf Zestienhoven, want ik vind het reuze prettig vliegen vanaf daar en ook het thuiskomen is erg fijn.
Wel gek dat je als kind zo anders denkt over tijd, ruimte en afstanden. Rotterdam is een grote stad, maar toch.. als ik mijn straat uitloop, holletje op, sta ik aan de Rotte. Als ik de andere kant opga, langs het Tankstation, oversteken, viaduct onderdoor, sta ik bij het Kralingse Bos. Als ik het Bos doorga, sta ik aan het eind in Crooswijk… even doorlopen en.. daar is het Oostplein. In mijn hoofd is alles verder dan in het echt. En als het toch per ongeluk verder is dan in mijn hoofd, neem ik net zo makkelijk de Metro terug naar huis.
Steek ik tussendoor bij de tennisvereniging, holletje op, over de Irenebrug, door naar het eindpunt van lijn 4 en dan naar de Streksingel..dan sta ik midden in Hillegersberg. Bergse Dorpsstraat af, Straatweg af en ik sta op Station Noord. De Trein of Bus 35 brengen me zo nodig thuis.
Terwijl ik dit overdenk en neerschrijf, neem ik me voor om – nee, nee, niet weer eens te gaan wandelen – mijn fiets eens wat vaker uit de berging te halen. Het wordt vast zomer. Zoveel moois te zien! Wel windje méé graag!

Deel op:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp