Ik ben van plan een stukje te schrijven over amnesie. Mijn volgende column gaat over vergeetachtigheid. De krokus is een geslacht uit de lissenfamilie. Eenzaadlobbig zijn ze, die iridacea. Zie je wel. Het is makkelijk om iemand anders de schuld te geven als je geheugen je in de steek laat. Maar wie? De familie van iridacea telt ongeveer 1500 soorten waarvan de safraankrokus het meest interessant is, wat rendement betreft.

De opvatting van mijn huisarts over rendement heeft sinds de terreur van de zorgverzekeraars een wending genomen waarvan men zou zeggen: Hoe noem je dat? Geheugenverlies heeft ook positieve kanten, die mij momenteel niet te binnen willen schieten, maar als de overheid zelfs het roken op een terras gaat verbieden, zeg ik: Hou toch op met die Arboriginals, dat waren de eerste bewoners van het Australische continent en die Austraalnegers hadden Wollongong of All Night Long van Big Jay McNeely. Daar wil ik van afwezen, maar niemand zegt iets.

Het is niet vreemd dat die klimaatspastici zich in allerlei bochten wringen. Het is onvermijdbaar dat men op den duur eh, een stadion bereikt dat – en dat zeg ik met alle respect. Nu ben ik het even kwijt, maar je begrijpt wat ik bedoel. We zullen uiteindelijk allemaal rekening moeten houden met – hoe noem je dat? – het inzicht, het besef dat, en dan heb ik het niet over mijzelf. Ik bedoel: sommigen zullen daar anders over denken, maar het is toch: hoeveel zielen, hoe schoner het volk, of zeg ik nou iets dat bij de heersende opvatting over – ik zeg maar – individualisme alle kanten uitgaat.

Neem nou bijvoorbeeld, hoe heettie ook al weer? Met dat boek over die vriendin. Zij was ooit met die gozer uit die televisieserie met die lange neger, die later nog van die dingen – hoe heten ze ook alweer?- is gaan verkopen met die gabber van hem. Weet je wel? Nou ja, anyway, je begrijpt wat ik wil zeggen. Ik heb hier ergens nog de notities liggen. Wacht even, ik pak ze er bij, maar waar had ik ze ook alweer opgeborgen? Ik heb een speciaal plekje voor dat soort zaken. Zodat ik het niet kwijt raak. Handig als je kwijt bent wat je zoekt. Eigenlijk is het niet zoek, maar ik heb het dan niet meteen paraat. Dan is het nog wel ergens, maar waar het dan is, dat is niet helemaal duidelijk. Vandaar die speciale opbergplek, die overigens na de laatste verhuizing compleet onvindbaar is.

Dus als je echt goeie filet van dat varken met die zwarte poten wil kopen, moet je naar – hoe heet die slager ook alweer? Hij zit op de – hoe heet die straat? – een soort tuin is het met zo’n park en go zone, of hoe noem je dat? Dat je even je auto kwijt kunt. Ooit had ik ook een auto. Parkeren, dat is het woord dat ik zocht. Precies, zoekt en gij zult vinden, maar die auto heb ik nooit meer gezien. Dat komt ook omdat ik een bril heb met van die vocale glazen. Die ligt waarschijnlijk nog in het handschoenenkastje, maar dat weet ik niet zeker. Wil jij nog wat drinken? Had je melk in je koffie? Twee klontjes toch?

Het is natuurlijk volkomen onzin dat de opwarming van de aarde de schuld is van die buitenaardse asielzoekers. Ze zitten nou in zo’n beeldende kunstcentrum voor zo’n griepprik. Koptelefoons verkocht die gozer. Wil jij nog wat drinken of had ik dat al gevraagd? Ik heb echt een geheugen als dat ding met die gaatjes. Mijn arts vroeg of ik er al lang last van heb. Ik weet ook wel dat je niet de draak moet steken met, hoe heet dat? Volgens mij komt het door Correct, want als Correct het niet heeft. Precies. Vergeet het dan maar. Je kunt er wel grappen over maken. Zo van: ik heb last van onthoudingsverschijnselen, maar wat schiet je er mee op?

Marktwerking wou ik zeggen. Ik weet alleen niet meer in welk verband. Vergiet. Het gebeurt regelmatig dat het mij te binnen schiet op de plee, maar je wilt toch eerst lekker afbouten, voordat je het op papier zet. Daarvoor zijn die memoblokjes best wel handig. Ik begrijp wel waarom die papiertjes een kleurtje hebben, maar dan liggen ze vaak op een onvindbare plaats en wees nou eerlijk, om je reet er mee af te vegen?

Verband. Nou weet ik het weer: farmaceutische industrie, maar vaak is het zo dat, als ik wat op zo’n memopapiertje heb geschreven, ik bij god niet meer weet wat de bedoeling is. Kijk, een boodschappenlijstje is best wel handig als je gaat shoppen, maar als je één woord hebt opgeschreven en je bent de hele contens kwijt, dan heb je er ook geen dinges meer aan. Dan kom je thuis met de verkeerde spullen en is de koffie op.

Trouwens, wil jij nog wat drinken? O, je hebt nog. Van die hulpmiddelen, zoals een fluitketel of een zoemer op de wasdroger, werken wel, maar als je het gastfornuis aan laat, dan. Help mij onthouden dat ik van de week nog die vent van de je weet wel bel en de belastingaangifte invul. Dat gezeik met dat – hoe heet het? – die toeslag, daar word je toch ook niet goed van. Die registergozer heeft mijn inkomen ook in de verkeerde box geanalyseerd. Zullen we nog wat drinken?

Van de week was ik nog bij die kunstschilder. Hij wordt nou door de gemeente zijn – hoe heet dat? – uitgezet. Het is toch een schande. Die gasten zitten er al twintig jaar. Had jij nou zo’n digitale memorecorder? Ik weet ook wel dat je, maar waar ligt mijn mobiel dan? Ik schrijf het wel op als ik mijn pen kan vinden. Registeraccountant heet het. Tja, die gasten maken eigenlijk de dienst uit en de politiek heeft er geen zak over te zeggen. De ene gozer van SP heeft er wel eens iets aan proberen te doen, maar wat precies weet ik niet meer.

Wat wil die Mark Wilders nou? Een revolver? Het lijkt wel of de hele Nederlandse je weet wel steeds debieler wordt. Hoe noem je dat? Functioneel analfabeet. Nou dan. Hele bevolkingsgroepen kunnen geen letter meer lezen, maar wel ouwehoeren over die bootvluchtelingen. Die tokkies kijken heel de tijd naar SBS omdat daar geen ondertiteling is. Ik zou flink je weet wel maken als ik die kunstenaars was. Die gasten zitten er al dertig jaar en ze worden nou uit hun atelier gezet. Wat krijg je dan? Dan komt er weer zo’n projectkakker die zijn zakken loopt te vullen. Revolte? Die blonde NSB’er laat nou echt zijn ware aars zien. Wou jij nog wat drinken of heb je nog? Waar was ik gebleven? O ja, je zou die memorecorder voor me meenemen of had ik dat al gevraagd?

Je wordt toch strontziek van die belastingen. Nou hebben ze mij weer in de verkeerde box aangeslagen. Help mij onthouden dat ik die aanklacht nog moet indienen en ik moet ook mijn vakantiefoto’s nog inplakken. Projectontwikkelaar noemen ze dat. Die ontwikkelen alleen hun eigen portemonnee. Ze hadden laatst zo’n projectje in de binnenstad. Hoe heet dat? Maar goed, van de week stond in de krant een verhaal over de fraude bij die club van hoe heet tie vent? Niet te filmen. Nou vergeet ik helemaal wat te drinken in te schenken. Pata negra filet is het. Best wel duur, ik geloof iets van 2,75 per gram, maar lekker! Je moet alleen onthouden om ze op tijd om te draaien.

Atelier, raar woord eigenlijk. Heb jij nou die cd van hoe heet tie nog gekocht? Met die drummer. Hij zat vroeger bij die Engelse band met die donkere zangeres, die later nog met die bassist van die heavy metal band is getrouwd. Ze hadden een hitje met. Hoe heet dat nummer? Ik zoek het wel even op. Eigenlijk moet ik al mijn cd’s nog op volgorde zetten, maar dat zijn van die kut karweitjes die steeds blijven liggen. Ze zijn nog op tournee geweest met die ene band in het voorprogramma. Ze maken van die, hoe noem je dat? Het was zo’n stroming uit de jaren tachtig.

Heb jij trouwens mijn sleutels ergens gezien? Ik las ergens dat ze bij. Nou ja, die zaak dus een harde schijf verkopen van één megabyte. Weet niet meer voor hoeveel, maar vond het wel interessant. O ja, New Wave. Is dit mijn glas? Zal ik wat te knabbelen inschenken? Een toastje met gerookte zalm misschien? Vette vis schijnt goed voor je geheugen te zijn.

© IJsbrand Flamminga

Deel op:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp