MUZIKAAL MISLUKT IN ROTTERDAM

Muziek zit in de genen!Ja Ik voelde t al bij de eerste muziekles op de Zuider Mavo.
Of t nou toen al aan mijn rebelse hoofd lag weet ik niet maar iedereen kreeg een normaal instrument behalve.. ik kreeg namelijk een triangel!ja en dan rock n roll bloed in je donder hebben!
Een Surinaamse leraar had ik die met zijn gitaar altijd een gevoelig nummer zat te brabbelen.Ik was al overtuigd dat hij niet mn kruiwagen op weg naar muzikant zou gaan worden dus druk bezig met triangel.Ooit tijdens zo n slaapverwekkend nummer viel er een stilte en iedereen in de klas keek me aan..Ik moest een ting geven! ff stemmen riep ik nog…ondertussen had ik de triangel haast recht gekregen tot ie uit mn handen vloog richting leraar..vak muziekles kon worden geschrapt..
Als vechter tegen onrecht moest ik gelijk aan mijn allereerste lagere school vriendinnetje Anja denken die verplicht accordion moest leren spelen van haar ouders.
We hadden allebei een voorliefde voor piano en zij had ook iets beters voor ogen dan op de kermis staan met haar tante en n zware joekel van n accordion.
Ja ik moet zeggen altijd een zwak voor toetsen gehad,alleen niet die van school.

Wat jaartjes later na afloop een bezoek cafe “melief bender” werd ik me toch geraakt door een prachtig orgelgeluid op het doelenplein!eropaf!,bleek de in Rotterdam heel bekende Janine Wegman te zijn !. Ik zag iets vreemds maar kon t niet plaatsen.Muziek klonk te gek alleen die stem klopte niet..Later hoorde ik dat zij vroeger door t leven ging als Jan en zich had laten ombouwen tot vrouw,achternaam kon niet beter!”Weg man”.
De toegift van t optreden, ja ik vergeet t mn leven niet meer hete:”brilletje op brilletje af”.
Janine had n pruik en een bril voor best wel slechte ogen,maar tijdens dit laatste nummer deed ze elke keer bij de tekst “brilletje af” haar bril op haar pruik! met als resultaat de stekkers werden uit haar orgel getrokken door wat feestvierders en Janine zag niet wie t deed tot brilletje weer op neus..
Ik dacht toen dat t bij de act hoorde en lachte spontaan mee totdat Janine weer haar nummer hervatte en mij maar streng aan bleef kijken zonder haar brilletje af te zetten..
Op naar de “double diamond” k heb t nu wel gezien zeg ik nog tegen mn maat,nee!! blijf ik met mn puntschoen aan een snoer hangen die t orgel weer uitschakelt!
Krijg ik me toch een kwade Janine achter me aan!Best wel een boom van een vrouw!Gelukkig had hij een strakke lange rok aan en kon daardoor niet zo hard lopen..
Na wat uitgeraasde puberjaartjes kwam de synthesizer pop op in de jaren 80.Toch maar weer eens wat gaan proberen in de muziek,met Herman Brood in mn achterhoofd achter de toetsen!.
Ik kwam na 2 maanden oefenen niet verder dan 1 minuut foutloos het begin van “just can t get enough” van Depeche mode….
Maar desalnietemin wel ooit n succesje geboekt in een soort van voorprogamma van de britse band XTC tijdens een optreden in Eksit.
Ik stond vooraan bij de synthesizer en toen alle zaallichten doofden kon ik het niet laten..ja ik kon er net bij..de eerste noten van “just can t get..depeche mode” ik kreeg me een applaus!wel de zaal uitgezet en t concert gemist..
Als zanger ook best wel niet al te ver geschopt!Nieuwe binnenweg Rotown een optreden van Steve Mariott ooit zanger van de small faces mijn grote helden!.
Ik stond vooraan en zag dat Steve best wel trek had in nog wat biertjes die ik dan ook aangaf.Resultaat Aat mocht het nummer “All or nothing” op t podium meebrullen!,na 6 keer “all or nothing” zingschreeuwen moest ik van Steve het podium verlaten..
Toch gaf ik het niet op!.

Inmiddels had ik in Eksit best wel vrienden gemaakt die ook t zelfde doel voor ogen hadden namelijk:”money for nothing chicks for free!”.
Ik was er niet meer weg te slaan en sloeg geen optreden over,zeker de in engeland al doorgebroken bands niet.
De samehorigheid van de Rotterdammers tijdens die optredens was te gek!je voelde ondermekaar t gevoel van kom op jongens wat ze in London doen kenne wij ook hoor!!!
Zo begon er een Rotterdamse muziekscene op te komen.
Eerst opvaIlen wat uiterlijk betreft daar was ik snel achter!,muziek maken kon altijd nog later..
Bij Krokus een trendy kledingpunkzaak die alles uit engeland importeerde had ik een tweede hands glimmend jaren 60 pak aangeschaft en splinternieuwe zwart witte “mod”puntschoenen,bij Monroe nog ff n spierwitte “straycats kuif'”laten doen kortom ik was er ready for!!!!!

Bij veel platenzaken was ik inmiddels ook geen onbekende,ja je babbelt wat af zo over muziek.
Zo kwam ik in contact met muzikanten die op zoek waren een band te vormen.
Tijdens een concert van “THE JAM” in Eksit kwam ik in gesprek met Peter.
Hij wilde net zo n soort band gaan vormen en vond mij uitermate geschikt!, voor n prikkie mocht ik dan ook een hele dure basgitaar van zijn broer overnemen maar wel zo snel mogelijk aan de slag! echter wel vergeten te vragen of ik wel kon spelen..
De eerste repetitie verliep dan ook niet helemaal vlekkeloos.
Mn maat die al mijn gepruts in t leven altijd met veel plezier volgt voelde dat ie erbij aanwezig moest zijn,dus mijn chauffeur.
Ervoor nog eventjes een biertje gedaan in “Melief Bender” Ik had me een succes!!! en nog geen noot gespeeld!ja een gitaarkoffer doet wonderen!
Sta ik met Ger Sax te praten de saxofonist van Jules Deelder vergeet ik me toch..snel!!!
Peter zat al n aardig tijdje achter zijn drumstel met geluiddimdoekjes over de trommels.
Plug maar in Aat! Wat waar in ? Ik heb alleen maar n gitaar!
Peter..zat ie niet in de koffer?Snel naar mn broer!ja en ik snel achter de drums!doekjes eraf en gaan!!!te gek dat drummen klonk best wel aardig!Na een politiebezoek vanwege geluidsoverlast voordat t snoer met Peter arriveerde gelukkig alles nog met een sisser afgelopen. De band met Peter was einde verhaal.
Grappig genoeg werd ik een week later gevraagd als gitarist voor de Rotterdamse band “CHATTERBOX”,die al een optreden achter de rug hadden in Eksit dus ik was best wel vereerd!Ik kende al wat bandleden maar na wat nachtmerries vanwege t niet kunnen gitaar spelen toch maar de knoop doorgehakt.
Ja joh je kan t beste maar gewoon eerlijk zijn…Jammer!,net bezig met een eigen band en nu te stoppen en met jullie verder te gaan kan ik niet maken tegenover mijn andere bandleden……
Af en toe nog wel succes in een karaokie bar ver weg van Rotterdam dat dan wel weer…..