Kracht van de Stad

Ik loop wel eens door de stad en voel dan de kracht van Rotterdam. Klinkt gek, immers is onze stad maar een locatie in Zuid Holland en valt er volgens velen niet echt iets te voelen. Misschien ligt het wel aan mij, kan ook natuurlijk.

Maar goed, vorige week was ook zo’n moment. Ik ging naar mijn lieve moeder in Crooswijk. Ik pak dan de metro van de Maashaven naar Beurs of Stadhuis, ligt eraan hoe mijn bui is. In dit geval had ik even een pestbui en stapte uit op de Beurs, liep de Koopgoot in en kreeg een glimlach. Ineens was mijn bui weg en genoot ik eigenlijk van wat Rotterdam nu eigenlijk is geworden en wat ikzelf ook aan het doen ben.

Ik ben aan het groeien als mens zijnde zoals Rotterdam aan het groeien is als stad zijnde. Ik loop door het centrum naar Crooswijk en kijk dan ook lekker om mij heen. Wat ik zie is een stad die constant aan het vernieuwen is op een manier die in Europa z’n weerga niet kent. 14 Mei 1940 was een rampdag voor de stad, maar ik zie het ook positief in omdat het een nieuwe start voor de stad was. Sinds die tijd is de groei van Rotterdam ongeëvenaard en blijft Rotterdam vernieuwen zonder al teveel problemen.

Als ik door die stad loop dan voel ik dat en kan die kracht ook voor mezelf gebruiken als gevoelsmens zijnde. Ik geniet van alles om mij heen omdat je als mens alle bouwputten in de stad wel kan zien als een persoonlijk leermoment om jezelf te verbeteren.

Maar er is meer dan alleen maar dit. Ik ben in verschillende steden geweest; San Fransisco, Chicago, Orlando, Fort Wayne (USA) Brasov (Roemenië) en dan nog de gebruikelijke verschillende steden in België, Duitsland en Spanje. Laat staan verschillende steden in Nederland.. Er is gewoon geen stad in de wereld die zo aanvoelt als Rotterdam. In Chicago had ik wel even een moment dat toen ik over Michigan Avenue liep, dat ik op de Coolsingel liep. Het gevoel was er wel, maar de kracht alleen niet.

Ik heb de kansen gehad in mijn leven om te verhuizen naar overal en nergens maar om de een of andere reden deed ik dit nooit en zal ik dit ook niet doen. Mijn stad is Rotterdam en hier ligt het basis gevoel van een ieder die zich verwant voelt met Rotterdam. Voor de rest van mijn leven zal ik ook wel in 010 blijven wonen, al was het maar dat ik hier niet weg wil en van die kracht gebruik wil maken op een Rotterdamse manier: Werken, aan jezelf werken, beter worden, krachtiger worden, genieten van alles om je heen, dingen doen die voor anderen onhaalbaar zijn (Wij kunnen wel zonder al teveel problemen een metro tunnel bouwen, of een voetgangers tunnel. 😉 )

Dus voel je je slecht, loop gewoon even de stad in en om en kijk eens om je heen.. stel je dan eens open om Rotterdam te voelen… je voelt je een stuk sterker en krachtiger. Heb je een slechte bui, dan zal ook die verdwijnen. Gaat het allemaal even niet goed in het leven, bedenk dan eens wat de stad heeft moeten doorstaan en vergelijk dit met je eigen leven. Je zult zien dat je als Rotterdammer meer gemeen hebt dan je denkt.