Kerst in Dubio

Op de hoek van de 2e IJzerstraat en de Pieter de Hoochstraat staat een groot imposant wit gebouw: ‘Huize Schoonderloo’. In de 19e eeuw gebouwd als buitenverblijf voor de rijke familie van der Pot van Groeneveld. Genoemd naar het ambacht Schoonderloo, toen gelegen tussen Delfshaven en Rotterdam. In de jaren na de 2e Wereldoorlog was de Keuringsdienst van Waren er gehuisvest.

Maar van 1979 tot 1983 huurde het kunstenaarscollectief KK Dubio het pand van de gemeente Rotterdam.

In die jaren kwam ik er regelmatig. Het werd toen ook vaak als de ‘Raketbasis’ aangeduid. ‘Raket’ was de naam van het blad dat de groep maakte. Een blad ‘zonder baas, zonder onderlinge competitie of afgunst, zonder winstbejag’. Iedereen mocht schrijven wat hij wilde, dat werd zonder enig commentaar of censuur geplaatst. Ultieme vrijheid van meningsuiting. Het papier was natuurlijk gerecycled, in die tijd nog grijs en zacht. Tekst en tekeningen gestencild. De exemplaren die ik bewaard heb, vallen bijna uit elkaar en zijn nog maar moeilijk te lezen.

Maar Huize Schoonderloo was meer. De kelders hadden extra dikke muren, verbouwd tot bunker en schuilkelder voor de 2e Wereldoorlog. Geluidsdicht dus.

Het kunstenaarscollectief maakte niet alleen kunst en een blad, maar ook muziek. Tezamen vormden ze de punkband de Rondo’s, en verbouwden hun eigen geluidsdichte kelder tot oefenruimte. Natuurlijk zaten ze niet de hele week in die kelder, en mochten een aantal andere bands de ruimte gebruiken om er hun muzikale uitingen vorm te geven. Ze trokken een hele rits punk-liefhebbers, die er allemaal kwamen kijken of repeteren, en elkaar ontmoetten na afloop van hun sessie.

 In de gemeenschappelijke huiskamer van Huize Schoonderloo wisselden ze hun ideeën uit over songteksten, gitaarakkoorden (drie, soms wel vier akkoorden!.. ;-), podiumervaringen, inspiraties en aspiraties. Die dan weer terecht konden komen in het blad Raket, dat in diezelfde ruimte samengesteld werd.

Langzaam maar zeker werd die huiskamer een ruimte waar je ook zomaar naartoe ging. Het was er altijd gezellig, bedrijvig en inspirerend. Iedereen was er wel bezig aan iets, of maakte op zijn minst wilde plannen.

De eerste graffiti-uitingen werden er voorbereid, jaren voordat de kleurige HipHop-pieces de stad zouden versieren, werden al spuitbussen gekocht en spoot iedereen de naam van zijn band op elektriciteitshuisjes. Een heel mooie, die nog lang heeft bestaan, was gemaakt door de Rondo’s zelf: getekend met een dikke rode en blauwe viltstift op elkaar geplakt, langs de wand van de voetgangerstunnel onder de Maas, trokken ze op de tegels een lange dubbele streep over de hele lengte van de tunnel. Door de ruimte tussen de rode en blauwe stift leek het een honderdmeterlange Nederlandse vlag: rood, wit, en blauw.

Onvergetelijk werd de kerst van 1980. Er werd een kerstboom neergezet in de gemeenschappelijke ruimte, maar natuurlijk zonder burgerlijke kerstballen. Een van punkjongens kwam binnen met een Mercedes-merk, gesloopt van de voorkant van een dure Mercedes, waar hij als fundamentalistische punk natuurlijk tegen was. Anderen volgden al snel zijn voorbeeld, en binnen een week hing de hele kerstboom vol Mercedes-emblemen. Een letterlijk onbetaalbare kerstversiering!

Ik heb er helaas geen foto van gemaakt, en kan er op internet ook geen foto’s van vinden. En vraag me af of iemand toen wel een fototoestel had? Bovendien illegaler dan illegaal natuurlijk, maar daardoor juist extra spannend.

Er moeten een hoop Mercedes-eigenaren bij hun verzekering aangeklopt hebben die maand!

Nu rijst bij mij wel de vraag: wat zou er na die kerst met de versiering gebeurd zijn? Zou er nog ieder jaar ergens in Nederland een boom versierd worden met de oude Mercedes-logo’s?..

We willen foto’s zien!..