Hoe de winter met een sisser af kan lopen…

Ik kijk naar buiten…de sneeuw is weg. Ik kan mijn voeten plaatsen hoe ik wil, zonder uit te glijden. Gék hoe snel dat went.
De hond snoof een week geleden weer voor het eerst sinds dagen de geur van gras op. Buiten was veel spannender nu, bevroren drollen zijn zo saaaai!
Ik woon mooi, binnen 5 minuten ben ik ‘buiten’ en kijk ik op de bevroren Rotte, waar dit jaar de schaatstocht net niet door kon gaan.

Ik heb ook in de Stad gewoond, aan de Schie, bijna op de hoek van de Nieuwe Binnenweg, bij de Lage Erfbrug.
Altijd leuk, als het glad was. Bij het stoplicht was holletje trekken schier onmogelijk bij ijs, ijzel en sneeuw. Blikschade gegarandeerd!
Met een warme chocomel bij het enkel glazen raam,gierende wind door de gaatjes waar de pennen in moesten om het raam omhoog te houden.
Opgekruld in de pauwentroon, handen om de beker gevouwen en aanrijdingen tellen….

In de ochtend werd ik wakker van het gekraak van de ijsbreker door de Schie, anders konden de vuilnisboten er niet door.
Mijn slaapkamer was aan de achterkant van het huis, waar ook de badkamer en wasruimte zich bevonden.
Tijdens dit soort koude periodes sliep ik echter in de woonkamer, op een slaapbank, lekker in de buurt van de kachel.
Het kacheltje was een Pelgrim Kacheltje, (hoe toepasselijk in Delfshaven) een ronde buis van leverkleurig emaille en een front met langwerpige, smalle, geribbelde glazen ruitjes. De bovenkant was plat en rond en in de winter stond er altijd een potje water op om de vochtigheid in huis op peil te houden. Soms zat daar ook een klein scheutje geurolie in. Ik spreek over de vroege 80-er jaren.

Om een idee te geven van hoe koud het in dit niet ge-isoleerde huis was: De was hing boven aan de lijn en in plaats van te drogen hingen de handdoeken als planken, stijfbevroren, aan de waslijnen.
Douchen was een sport.

Je legde je schone kleding beneden in de woonkamer, ging gekleed naar boven, douche aan, douchedeur dicht, dan uitkleden en onder de warme douche.
Dan heel snel een beetje afdrogen, een grote handdoek om je heen slaan en naar beneden, via het koude trappengat, om je voor de kachel verder af te drogen en aan te kleden.
Aangezien de woonkamer op een bovenetage van het pand was en het uitzicht op de Schie, was er van inkijk geen sprake.
Al vraag ik me af of me dat op dat moment erg zou interesseren….

Ik woonde daar samen. Dus het plannen van douchen was belangrijk.
Ook hij kleedde zich boven uit, douchen.. etc. en via de koude trap naar de woonkamer en dan snel naar de kachel! Lekker warm.

Voor degene die niet zo hebben opgelet tijdens de biologielessen.. in de kou wil bij de heren nog wel eens een lichaamsdeel zich van schrik terugtrekken, gaan krimpen, zodat de warmte niet uit het lichaamsdeel wordt onttrokken.
Wanneer de temperatuur weer comfortabel is, ademt dat lichaamsdeel gelukzalig uit en gaat fijn weer in de bungelstand.

Ik had me al lekker met een boek geïnstalleerd toen hij naar beneden kwam in zijn grote badhanddoek.
Gauw gauw naar de kachel.. lekker warm afdrogen.. Sssshhhjjjjjjjj hoorde ik.
Aaaaaahhhhh! hoorde ik erna.
Van kleine stijfkop naar ontspannen saucijs landde zijn piemel bovenop de plaat van de kachel.
Binnen 3 seconden trok er een blaar overheen. Over de hele top.
Het liep met een sisser af..de volgende morgen heeft de (vrouwelijke) huisarts, net als bij de vierdaagse wandelaars, de blaar doorgeprikt…

Nu wachten op de zomer BBQ!