Mijn krantewijkmaatje en ik hadden gezamenlijk besloten maar weer eens iets anders te gaan doen dan een heel weekend in de Big Ben hangen en zuipen.
Met de bus vanaf Zuidplein naar London inclusief een overnachting voor maar 100 gulden uit een advertentie “Het Zuiden” dat gingen we doen!

De buschauffeur was best wel bejaard, een beetje aangepast aan het gezelschap dacht ik.
Voor vertrek waren we best nog wel in twijfel want een weekend in de bus met een gezelschap waarvan de dames gemiddelde leeftijd 50 en de heren 70 ja wat moesten we hier nou mee?

De heren waren al volop bezig met hun haantjesgedrag proberen de leukste te zijn, ach misschien wat nerveus voor de jacht zeg maar.
Tijdens het instappen kijk ik achterom en zie me toch als laatste twee stoten van meiden met een iets rijpere maar perfecte leeftijd voor ons..kolere!

Wij op de achterbank alvast twee plekken gereserveerd, nou dat feest ging mooi niet door, krijgen we toch een paar kwebbeldozen met overgewicht naast ons zeg.
De trip was al gedoemd te mislukken.

In London aangekomen voltrok zich een bijna ramp. De chauffeur was totaal de weg kwijt, ja niet verwonderlijk met die twee mooie meiden achter hem.
Op de Tower Bridge wist hij niet meer of hij naar links of rechts moest richting hotel.

Mijn maat schudde me wakker.. “Snel! je moet die man helpen!”. Het eerste wat in me opkwam was weg van richting Piccadilly Circus!, stel dat we daar terecht hadden gekomen.. een paar uur in de rondte rijden met dit achterbank gezelschap.
Gelukkig wist ik de weg in London en alles voorin de bus kwam goed.

In de korte tijd die we hadden op een rommelmarkt nog een Engelse officiers bobbyhelm gekocht, wel vreemd dat ik hem onder de toonbank moest passen. Bij binnenkomst hotel ja dat was leuk ,zitten die meiden van de bus aan de bar! Wij blij!, en om het ijs te breken zet ik voor de grap die bobbyhelm op
Ik had me er toch een succes mee bij de meiden!, zelfs de hotelmanager deed leuk mee en speelde dat hij mij er uit ging zetten. Maar het bleek echt zo, ik moest vertellen waar ik die helm vandaan had, gelukkig liep alles met een sisser af en moest ik mijn helm zo snel mogelijk mijn koffer in doen.

Op de terugweg was de situatie in de bus stukken beter, mijn maat en ik zaten wederom op de achterbank maar wel met de mooie meiden en iets ruimer. De buschauffeur stak olijk zijn duim op ja die was me nog steeds dankbaar.
Bij aankomst Zuidplein kreeg ik van de dames te horen dat ze wat teleurgesteld in me waren, het bleek dat ik de laatste uurtjes van de rit had liggen pitten, maar we namen lachend afscheid, tot ze schaterend uit het zicht waren. Ik snapte er niet veel van want zo grappig was ik nou ook weer niet.

Thuis aangekomen trek ik mijn puntschoenen uit, zit er aan beide veters.. ja dat wel.. een ongebruikte tampon aan vastgeknoopt.
Ik was best wel ontroerd en trots, wat een mooi aandenken!.

Het weekend later nog helemaal in de wolken van de busmeiden pak ik weer “Het Zuiden”,een 3 delig pak ala John Travolta 350 gulden uit een advertentie een kledingzaak de Beijerlandselaan.
Gekocht dus. Onwennig onprettig aanvoelend toch maar zaterdagmiddag een tryout doen.

Mijn maatje zag al aan de kleur mijn hoofd dat dit hem niet ging worden, het klopte!,zitten we achter de bar komt er iemand binnen met precies hetzelfde pak!.
Drijfnat van het zweet maar snel naar huis en omkleden!, pak aan een knaap de kast in om er later uit te komen voor de vuilniswagen.

Schoot me toch ineens wat te binnen!, ja en net op tijd weer terug in de stad met vertrouwelijk tenue aan..de signeer sessie van Xaviera Hollander in de bijenkorf!
Na nog een drankje dutch courage mijn maat en ik de stoute puntschoenen aan en op weg naar Xaviera.
Het boek de “Happy hooker” zorgde al voor wat hitte maar stap dan maar eens de bijenkorf binnen met het meer beschaafdere volk..die werden me toch dol dwaas!,zwaaien met de happy hooker boeken voor een handtekening zeg.. en dringen en zweten gut o gut.

Vanwege te weinig beweging in het leven deze lui behalve de drie doldwaze dagen stond ik in twee seconden vooraan bij Xaviera!.

Ze moest er hartelijk om lachen, ik had alleen geen boek die moest je eerst kopen.. Xaviera snel verteld dat ik hem al thuis had en gelezen, Xaviera:” maakt niet uit joh waar wil je hem hebben?”.
De signeer sessie liep vertraging op en al snel wat beveiliging en management van de bijenkorf om me heen.. ik moest wegwezen!
Ach en dit vergeet ik mijn leven niet meer..18 was ik toen.. ze pakt me beet en gaat me toch te keer tegen die manager! Hij heeft wel mijn boek gekocht alleen niet hier!, trekt ze mijn shirt omhoog tekent ze met viltstift een groot hart om mijn navel met kusjes een grote handtekening en met haar dikke lippenstift een zoen net onder mijn navel!

Later die avond mijn buik best wel veel laten zien…

Deel op:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp