Handige Harry

We staan op het punt om weg te gaan, als mijn vrouw opmerkt dat het slot van de buitendeur rammelt. Of ik weet wie we daar eens voor kunnen bellen. “Maar schat, daar gaan we toch niet voor bellen. Dat moet snel opgelost worden. Ik laat mijn vader echt niet met een rammelend slot op zijn voordeur zitten. Ik regel dat wel even. Ze noemen mij niet voor niets Handige Harry. Pa, heb je een schroevendraaier voor mij?” Ergens diep in het huis verscholen staat een klein handig bakje met wat gereedschap. Er zit ook een schroevendraaier in, maar niet van het type kruiskop en die heb ik nou juist nodig. Het gezellige avondje met mijn vrouw zie ik in duigen vallen. Dit geintje vraagt meer tijd dan ik had ingeschat. Ik verwerk de tegenslag razendsnel en stel mijn vader voor dat ik nu met mijn vrouw naar huis ga en zodadelijk op de fiets weer terug kom, met mijn eigen complete schroevendraaierset. Een half uur later schroef ik het degelijke lipsslot uit de voordeur. Met goed gereedschap is dat zo gebeurd en twee tellen later sta ik met het slot in mijn handen en constateer ik dat de cilinder nog steeds los zit. Ik zie nog wat schroefjes en besluit deze maar eens los te draaien. Een juiste beslissing, blijkt. Als ik het afdekplaatje verwijder zie ik twee kleine schroefjes waarmee het rammelende onderdeel vast hoort te zitten. Ik heb mij goed voorbereid en pak het kleinste schroevendraaiertje waarmee ik, tussen de veertjes door, de schroefjes aandraai. Kijk, dat heb ik weer even snel gefikst. Ik draai het slot, zodat ik de sleutel kan proberen. Een fatale fout! Drie losse onderdeeltje met onbestemde vormen vallen op de deurmat. Sodeju, dat is niet zo mooi. Ik probeer ze snel terug te plaatsen in het slot, zodat het lijkt of er niets gebeurd is. Maar de vraag is in welke volgorde ze terug moeten en op welke plek. Ik heb een hekel aan spelletjes en al helemaal aan puzzelen. Ik probeer alle mogelijke opties. Het lukt niet. Het zweet breekt mij uit. Ik kan mijn vader niet achter laten met een buitendeur zonder slot. Zal ik de deur barricaderen en dan via de keuken en de steeg het pand verlaten? Zal ik het slot uit mijn eigen voordeur schroeven om te kijken hoe het zit? Rustig nou Roon, niet in paniek raken, het zijn maar drie onderdeeltjes. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Mijn oude vader komt aangesloft en vraagt of het lukt. “Ja hoor pa, ga maar lekker naar binnen. Ik ben bijna klaar.” Ik besluit het over een heel andere boeg te gooien. Alle logica gooi ik over boord. Ik ga out of the box. Het werkt! Ik draai de sleutel om en de vierkante tong van metaal wordt uitgestoken. Ik draai de sleutel de andere kant op en jawel hoor, het kleine tongetje trekt zich terug. Nu voorzichtig Roon. Het plaatje er op en het hele zakie weer op zijn plek in de deur schroeven. Ik steek de sleutel nog een keer in het slot en draai hem rond. Het werkt! Er gaat een siddering van geluk door mijn lijf. Dit voelt als klaarkomen na een hele lange vrijpartij. Heerlijk.