Fijn met de trein

Zaterdagochtend, ik moet werken en sta op het punt om de fiets te pakken. Op het moment dat ik de tuindeur open doe begint het te regenen. Kan gebeuren. Ik pak mijn paraplu en loop naar Station Vlaardingen Centrum. Daar aangekomen, word ik al voor het perron opgewacht door een dame: “Er rijden geen treinen.” “Wat zegt u?” “Er rijden de hele dag geen treinen. Over twee minuten komt er een bus.” Ja hoor, het is weer zover. De Nederlandse Spoorwegen zet bussen in. Al snel wordt mij duidelijk dat het kantoorpersoneel bij de NS niet alleen de prullenbakken in de treinen moet legen, als de schoonmakers staken, maar ook op de bus gezet wordt als de treinen niet rijden. De buschauffeur heeft geen idee waar hij moet stoppen. Hij mist de parkeerplaats, rijdt een stukje verder, stopt en trekt weer iets op. Mijn medereizigers en ik zetten een sprintje in om te voorkomen dat de beste man wegrijdt zonder ons mee te nemen. “Gaat u naar Schiedam?”, vraag ik terwijl ik probeer in te checken. De man kijkt op een velletje papier. “Schiedam Centrum, ja. Dat ding doet het niet hoor, ga maar gewoon zitten.” We passeren station Vlaardingen Oost aan de achterkant en de bus stopt niet. Vreemd. We rijden Schiedam binnen maar slaan niet links af. Vreemd. Naast de chauffeur zit een jongeman met een vel papier. Hij wijst de weg. Blijkbaar zit er geen Tomtom in de bus. Vreemd. Ook bij het volgende kruispunt gaat de chauffeur rechtdoor. Vreemd. Alle passagiers in de bus zijn stil. Als we bij de laatste mogelijkheid om Station Schiedam Centrum te bereiken weer rechtdoor rijden, wordt het mij toch te riskant. Ik loop naar voren en vraag de chauffeur of hij wel echt naar station Schiedam gaat. “Ja hoor, naar station Schiedam Centrum.” “Maar rijdt u dan via Breda?” vraag ik vriendelijk. Op dat moment wordt de rest van de bus ook wakker. Ja, iedereen vindt dit een vreemde route. En er komt zelfs een meneer naar voren om te vertellen dat hij in Schiedam werkt en de weg wel zal wijzen. Ik kan mijn plaats weer innemen. “Bij de eerstvolgende rotonde naar links.”  De buschauffeur neemt de eerste afslag op de rotonde. “Dit is naar rechts. Ik zei echt naar links.” Uiteindelijk komen we aan bij Station Schiedam Centrum. Een meisje informeert beleefd of de bus nog stopt bij station Vlaardingen Oost. Op weg naar perron 5 kom ik een medebusreiziger tegen die daar al geweest is. “Er rijden hier ook geen treinen.” “Maar toch wel richting Amsterdam?” “Nee helemaal niets” Het hele station is donker. Lang leve de Nederlandse Spoorwegen.

Gelukkig heeft de Rotterdamse Elektrische Trammaatschappij hier nog een metrolijntje liggen en kom ik toch nog via een omweg in Zoetermeer.