De weddenschap station Blaak

Het van een schooljongetje naar volwassen worden is me wat mij betreft toch wel met ’n hoop plezier gelukt… (Bang dat sommige mensen hier minder plezier aan beleefd hebben, maar dat terzijde..)

Na mn eerste mislukte verkering van n week (type meisje: gespreksstofloos, te dromerig, geen gevoel voor humor maar verder was ze toch wel…slaapverwekkend vooral!) Naast dat alles was t wel een kanjer om te zien! Maar ja, toch maar uitgemaakt… Of was zij nou degene die… Ach, maak nie uit!

Met het uiteenvallen van mn eerste serieuze relatie, begon de opbouw van een grote vriendenclub! En daarnaast ook het vermelden waard ; de ombouw van mijn slaapkamertje naar n heuse english pub, waar wij toendertijd het voordrinken uitgevonden hebben ben ik bang…

Ons eindpunt van n avond stappen was meestal de big ben op t stadhuisplein, waar de sfeer in mijn eigen pub/slaapkamer al steeds meer mee te vergelijken viel.

Begin Big-Ben-avond begon op station Lombardijen, meestal met het uit de automaat halen van een reepje Bros,Mars of Topdrop rolletje voor 50 cent… Bleef ik me toch een keer met mn vinger vastzitten om n verkeerd gevallen reep eruit te halen. Iedereen lachen… had ik mn vinger gelukkig los, bleef dat laatje voor aatje half openstaan en zag ik de volgende reep ook naar beneden zakken! Ook maar effe eruit gehaald en de rest van de repen volgden automatisch… Ik was er als de pinken bij met mn pinken zeg maar! Oh! De trein! Snel met volle zakken gratis brosrepen de trein in! Ongelofelijk hoe we het voor elkaar kregen, maar toch in de restauratietrein voor station Blaak allemaal snel nog een blikje bier, en… op tijd leeg! Met als gevolg deze weddenschap…

De oude spoorbrug Blaak, vlakbij de hoogstraat… Effe erop klimmen, naar je maatjes zwaaien en weer terug naar beneden… Voordat iemand de tijd had “ dat durft niemand!”
te zeggen zat ik al bovenop de historische treinbrug te zwaaien naar mn maatjes!
Al zwaaiend naar mijn maatjes, vroeg ik me af of ik van het klimmen nog zo trilde, of..een trein.. uitgesloten! ik had de borden snel en goed gelezen! aan beide sporen gedurende mijn heldhaftig optreden dit tijdstip geen trein!Begint me toch een hoop getril en gedonder!Kolere! niet bij stil gestaan op de borden geen vermelding olietreinen!

Hebbie wel eens een parend kikkerstelletje gezien? Die mekaar 4 dagen lang niet loslaat?
Zo hing ik dus aan die brug, daar ik niet berekend was op de olietrein die mijn kant op kwam denderen! ‘k Ben nie gauw bang, maar heeft me 10 minuten geduurd nadat de trein weg was, voor ik weer naar beneden durfde te zakken!

Beneden met trillende benen, maar wel als held ontvangen!
Eenmaal aankomst Big-Ben, merkte de op leeftijd zijnde toiletjuffrouw wel op dat ik wat witjes en stilletjes was, hoefde dit keer dan ook niet te betalen van de lieverd. Na wat halve liters gelukkig trillen en de schrik in mn benen over.. Versieren van een nieuwe vriendin die avond niet gelukt… Bij terugkomst station Lombardijen wel grappig; de automaatlade nog steeds half open… Toch effe hoor… lade dicht, 2 kwartjes…naar volgende lade..half open…2 pinken beide zijkanten en… mn hele vriendengroep weer voorzien van topdrop,bros,mars,dropstaafjes….

Deel op:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp